Sierpniowa abstynencja ? potrzebna, cenna i możliwa

Rozpoczyna się sierpień - w polskiej historii miesiąc szczególny. To dobry czas, by przypomnieć, że osoby niepełnoletnie zobowiązane są do całkowitej abstynencji, zaś wszystkich dorosłych obowiązuje umiar w spożywaniu napojów alkoholowych. W sierpniu prosimy o coś więcej, niż zachowanie trzeźwości. Prosimy o szczególny dar, jakim jest abstynencja! Ten apel wzbudza wiele kontrowersji. Dlatego ponownie przypominamy jego istotę.

Abstynencja - to słowo bardzo sponiewierane w świecie nieograniczonej konsumpcji. Jednak także w XXI w. jest ona potrzebna i cenna, a przede wszystkim - możliwa. Nie jest to smutne ograniczenie, ale szansa, źródło mocy wewnętrznej, źródło życia i radości! Takie świadome i dobrowolne wyrzeczenie bardziej niż nakazy i zakazy pokazuje, co jest w życiu cenne. Warto rozumieć abstynencję jako dzieło duchowe, jako dar miłości, jaki składamy z czegoś, do czego jako dorośli mamy prawo. Takie rozumienie tej postawy przekazali nam wielcy Polacy: Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, założyciel Ruchu Oazowego i Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, a wcześniej ks. Jan Kapica ? proboszcz w Tychach, gorliwy krzewiciel abstynencji na przełomie XIX i XX wieku. Abstynencja to dążenie ku pełnej wolności, która jest po to, aby kochać Boga, siebie samego i drugiego człowieka.

W dniu 29 czerwca 2013 r. podczas Mszy św., o godz. 18.00 modliliśmy się w intencji naszego Księdza Proboszcza Pawła Drożdż z okazji imienin, wypraszaliśmy potrzebne łaski na dalsze lata jego posługi kapłańskiej.

Mszy św. przewodniczył solenizant, homilię wygłosił zaprzyjaźniony z naszą parafią o. Mirosław Kotowski, który zwrócił się do nas abyśmy otaczali ks. Pawła modlitwą i troską aby mógł trwać w swoim powołaniu.

Po Komunii św. nadszedł czas na życzenia, w czasie których nie zabrakło ciepłych słów, uśmiechów, wdzięczności od przybyłych grup parafialnych. Życzenia płynęły od przedstawicieli Parafian, Liturgicznej Służby Ołtarza, Dzieci, Akcji Katolickiej. Róż Różańcowych ze Stegny i Rybiny oraz od Koła Przyjaciół Radia Maryja.

PAMIĘTAJMY, ŻE NASZ PASTERZ JEST NAM DANY OD BOGA  ABY PROWADZIŁ NAS DO ZBAWIENIA, WIĘC MÓDLMY SIĘ GORLIWIE ZA NIEGO.

......

Et introibo ad altare Dei, ad Deum,

qui l?tificat iuventutem meam

(i przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który  jest  weselem i radością moją)

W czwartek 27 czerwca 2013 r. w naszej Parafii odbyło się uroczyste zakończenie Roku Ministranckiego 2012/2013. Uroczystość rozpoczęła się Mszą św. o godz. 18.00, podczas której ministranci dziękowali Bogu za cały rok formacyjny, za rok służby przy Ołtarzu, za czas zmagania się z wieloma przeciwnościami, czas nauki oraz radosnego przebywania w gronie ministrantów. Rok ten obfitował w wiele wydarzeń, które przyczyniły się do rozwoju duchowego.
Wiele ciepłych słów do ministrantów skierował podczas kazania ks. Proboszcz Paweł Drożdż. Przekazał, że służba ministrancka jest niezwykle zaszczytna i odpowiedzialna, że swoją postawą i zachowaniem dają przykład wiernego stania przy Chrystusie. Przypomniał chłopcom, że zawsze, niezależnie od miejsca i środowiska, w którym się znajdują, nie przestają być ministrantami, zawsze mają świadczyć o obecności Pana Boga w  życiu. Powinni  być  wzorem dla swojego otoczenia, którym jest  klasa, koledzy i koleżanki, a co najważniejsze najbliższa rodzina. Muszą poświęcić swój czas na to, aby służyć Panu Bogu.
Po zakończonej Eucharystii ks. Proboszcz nagrodził najlepszych ministrantów. Wśród wyróżnionych znaleźli się: Jan Szewczyk, Jakub Król, Michał Kantorski, Jakub Stupkiewicz oraz Wojciech Stupkiewicz.
Ministranci z Kościoła wraz z ks. Pawłem oraz dziewczynkami, które podczas niektórych Mszy świętych czytają Słowo Boże udali się na ognisko przygotowane przez tatę jednego z chłopców ? Pana Wojciecha Dziewirz. Wszyscy wspaniale się bawili przy grze i śpiewie ks. Pawła. Ze smakiem zajadali kiełbaski oraz z wielkim zapałem i radością grali w piłkę.

Życzymy wszystkim Ministrantom wspaniałych wakacji ale oczywiście nie od Pana Boga, Pan Bóg pragnie, abyście kochali Go przez cały rok.

Króluj nam Chryste!

W dniach 21 i 22 czerwca 2013 r. odbyło się w Wieliczce 362. zebranie plenarne Konferencji Episkopatu Polski. Obradami kierował Przewodniczący Konferencji, abp Józef Michalik.

Komunikat z 362. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski:

W dniach 21 i 22 czerwca 2013 r. odbyło się w Wieliczce zebranie plenarne Konferencji Episkopatu Polski. Obradami kierował Przewodniczący Konferencji, abp Józef Michalik.

1. Przed rozpoczęciem zebrania biskupi spotkali się z dziećmi i młodzieżą z Wieliczki na wspólnej modlitwie i udzielili młodym oraz ich nauczycielom i wychowawcom błogosławieństwa na rozpoczynające się wakacje. W kolejnym dniu wzięli udział w poświęceniu Domu dla Ubogich im. Brata Alojzego Kosiby obok klasztoru franciszkanów, w którym Sługa Boży przez 60 lat pełnił posługę kwestarza i opiekuna ubogich. Po zakończeniu obrad, w niedzielę, członkowie Konferencji Episkopatu wzięli udział w poświęceniu sanktuarium bł. Jana Pawła II w Krakowie. Biskupi dziękowali też Bogu za 50 lat kapłaństwa metropolity krakowskiego kard. Stanisława Dziwisza i innych członków Episkopatu.

?Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą?

Z wielkim żalem zawiadamiamy, że odszedł do wieczności nasz Parafianin,

Pan Jan Grzebiński ? Szafarz Nadzwyczajny Komunii Św.

Pan Jan od dłuższego czasu zmagał się z poważną chorobą, bardzo cierpiał, ale był świadomy, że poprzez to cierpienie pomagał Panu Jezusowi nieść Krzyż.

Pozostanie w naszej pamięci na zawsze.

Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w poniedziałek  24.06.2013 r.  o godz. 14.00. Przed Mszą św. o godz.13.30 będzie odmówiony Różaniec.

Człowiek umiera... Znowu za szybko!

Człowiek umiera... Razem z nim wszystko..

Tylko wspomnienia po nim zostają,

Które wciąż mgliste z czasem się stają,

Których tak wiele, jednak za mało...

Znowu za szybko wszystko się stało!

Czasu nie było na pożegnanie...

Teraz zostało tylko płakanie.

Teraz ten smutek w garści Cię trzyma,

Trzyma za szyje, dusić zaczyna...

Póki ktoś żyje, to go kochamy,

Lecz to po śmierci go doceniamy.

wtedy widzimy jaki był cenny,

Wtedy ogarnia smutek brzemienny,

Wtedy to rozpacz, wtedy tęsknota,

Jakże naiwna życia prostota.....

Wtedy wyrzuty nami władają,

Wtedy uczucia hołdy składają...

Wtedy za późno na przeprosiny,

Jedno, co możemy - wciąż się modlimy...